Een dergelijke zorg voor zichzelf leidt tot een bewust burgerschap, waardoor er een vervlechting komt met de zorg voor de ander.
Ik ga akkoord met dit idee. Als je voor jezelf zorg draagt dan wil dit zeggen dat je bewust in het leven staat. Je verzorgd je lichaam met de achterliggende gedachte dat je het nog lang nodig gaat hebben. Je doet dit bewust door na te denken wat je gaat eten, of je aan lichaamsbeweging doet of niet, jezelf uitdagen enz..
Als ik denk aan verzorging denk ik allereerst aan het verzorgen van je lichaam door een bewuste keuze van voeding. Niet steeds dezelfde voeding maar een gevarieerd aanbod. Er is niets mis met eens frietjes te gaan eten of pitta, zolang dit maar niet alle dagen gebeurt. Je zelf verzorgen kan je ook doen, door aan lichaamsbeweging te doen. Naar eigen mening vind ik het belangrijk dat je je lichaam eens fysiek uitput. Het zorgt voor de nodige energie en achteraf slaap je nog zo goed. Door jezelf uit te dagen verzorg je ook jezelf. De nodige uitdagingen zijn nodig zodat je niet in een vast geroest patroon verzeild geraakt. Het zorgt ervoor dat je niet een eenzijdig leven gaat leven.
Vanuit de opleiding wordt ons ook meegedeeld dat deze verzorging van het lichaam al van kinds af aan mag aangeleerd worden. Doordat je er vroeg genoeg mee bezig bent, zal je dit later vanzelfsprekend vinden. Het zorgt er ook voor dat kinderen van jongs af aan, bewust worden gemaakt van het feit dat ze zorg moeten dragen voor hun lichaam.
Eenmaal je jezelf verzorgt, ga je mee zorg dragen voor een ander. Ik illustreer dit met een voorbeeld: Je hebt van jongs af aan geleerd van je ouders dat je goed je tanden moet poetsen. Later als je eenmaal zelf een gezin hebt, ga je er op letten dat je eigen kinderen ook goed hun tanden zullen poetsen. Hierdoor draag je zorg voor de ander. Je zorgt ervoor dat ze zichzelf goed gaan verzorgen.
Verhaeghe, P. (2012, Januari 30). Inleveren voor of tegen het neoliberalisme. Gent, Oost-Vlaanderen, België.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten