Wij leven in een neoliberale samenleving waarin alles een product is geworden.
Ik ga niet akkoord met het idee dat we leven in een
samenleving waarin alles moet opbrengen. De economie heeft een grote plaats in onze samenleving maar er is meer ruimte gekomen voor eigen
ontwikkeling. Er worden kansen gecreëerd waarvan men vroeger zou zeggen dat het
ondenkbaar en niet realiseerbaar was.
Ik illustreer dit met een voorbeeld. Eenmaal je het
middelbaar hebt afgewerkt, heb je de mogelijkheid om verder te studeren. Als ik
kijk naar mijn kennissen zijn er maar enkelen die onmiddellijk in het arbeidersmilieu stappen en de anderen studeren automatisch verder. Het is een
normale gedachte, dat je verder studeert na je middelbaar. Als we 70 jaar terug
in de tijd kijken, dan zou dit ondenkbaar geweest zijn! Mijn grootmoeder stapte
in het arbeidersmilieu toen ze 14 jaar was en zij was niet de enigste aan die
leeftijd. Was de samenleving van toen, niet meer gericht op het economische aspect
dan de dag van vandaag? Ieder persoon die kon werken zou ook werken, ongeacht
welke leeftijd je had.
Dit idee gaat samen met de term meritocratie. Dit wil zeggen
dat iedereen verantwoordelijk geacht wordt voor het eigen succes of de eigen
mislukking. Ik ga niet volledig akkoord met deze term. Naar eigen mening vind ik dat
je voor een groot deel verantwoordelijk bent voor je eigen succes of mislukking maar je wordt ook beïnvloed door andere aspecten. Het is een
cyclisch proces dat steeds in werking is.
Stel nu dat je het middelbaar onderwijs behaalt hebt met grote onderscheiding en je wilt verder gaan studeren. Tijdens het academiejaar sterft een van je beste vriendinnen. Hierdoor ben je volledig van de kaart maar je wilt toch je academiejaar verder zetten. Na de eerste zittijd, krijg je te horen dat je 7 herexamens hebt. Is dit volledig te wijten aan jezelf of deels door de omstandigheden die meespeelden waardoor de concentratie niet optimaal was?
Naar eigen mening vind ik ook dat de omgeving een grote rol speelt voor je eigen succes. Als je in een gezin terecht komt waar je ondersteund en aangemoedigd wordt, zal je met een positiever gevoel studeren dan als je in een gezin zit waar je steeds bekritiseerd wordt omdat je punten niet voldoen aan de eisen van het gezin.
Verhaeghe,
P. (2012, Januari 30). Inleveren voor of tegen het neoliberalisme. Gent,
Oost-Vlaanderen, België.
Ik ben het met u eens.
BeantwoordenVerwijderenMijn grootouders hebben ook niet verder gestudeerd, want dat was in die tijd niet vanzelfsprekend. De merendeel stopte met school aan de leeftijd van 15. Want in die tijd kon je nog redelijk goed alles zelf realiseren, maar de dag van vandaag hebben we zoveel technische apparaten, dat het bijna onmogelijk is. Bijvoorbeeld vroeger schreven de mensen brieven naar hun klanten, maar de dag van vandaag gebeurt dit via een e-mail op de computer. Wij hebben hier kennis over opgedaan, doordat we in deze maatschappij zijn geboren. Maar sommige grootouders kennen niets van een computer, dus zij kunnen geen e-mail versturen.